Column: The (AI) future is bleak?
The Guardian schrijft eind juni een sleutelartikel over de impact van Artificial Intelligence (AI) op de keuzes van studenten voor een opleiding en hoe ze (twijfelend) naar hun carrière kijken. Een helder signaal.
Niet een zwak signaal, maar in de fase ‘opletten geblazen’. Natuurlijk komt dat signaal net bij het leggen van de laatste hand aan mijn mid-term budgetrapportage en de bijdrage aan de forecast van ons strategische personeelsplan. Systeem ‘1’ (plan-do-check-act, toewerken naar resultaten) moet gevoed worden.
Op naar Systeem ‘2’ (sense-and-respond, bijdragen aan waarde). Met dank aan colleges van Rini van Solingen is de aandacht voor die andere manier van kijken groter geworden. Een bericht over de onzekerheid van studenten is dan ook een signaal om wat dieper te ‘sensen’. Want die onzekerheid – die is herkenbaar.
Met mij gaat het goed – met ons gaat het slecht, schrijft Paul Schnabel in 2018. Het lijkt erop dat deze balans nog verder naar ‘mij’ is gegaan de laatste jaren. Wellicht versterkt door de nadruk in de media op diverse impactvolle en vervelende maatschappelijke ontwikkelingen, nationaal en mondiaal. Is er wel voldoende balans in wat er ook allemaal aan mooie ontwikkelingen bestaat? Het effect is dat jongeren zich zorgen maken. Er is onzekerheid en angst over de toekomst. Wat als we straks weer in een lockdown zitten? Hoe te handelen als de aardkost opschuift door grondwater extractie (en omdat de aarde nu eenmaal eens in de zoveel miljoen jaar de magnetische polen omdraait en omdat de kern van de aarde vloeibaar is…).
Wat kan er vanuit de beroepsorganisatie? Wat is de ‘respond’? Allereerst de professionele omgeving een bijdrage leveren aan het agenderen van het gesprek. En dan doorpakken op wat er echt speelt - los van korte posts (en columns) in de media. Intervisie, kennisoverdracht en het goede gesprek.
Daarnaast aandacht voor competentieontwikkeling. Diploma’s zijn belangrijk en geven een indicatie van kennis en kunde. Competenties en doorontwikkelen van die kennis en kunde is minstens zo belangrijk. Ontwikkelde competenties maken dat je snel kunt schakelen in diverse omgevingen.
Tot slot aandacht voor het vak – liefde voor het vak. De tijd is voorbij dat een WO-scholing automatisch een hoger salaris oplevert. Het gaat er om welke waarde je toevoegt aan de maatschappij. Met welke achtergrond dan ook. Dus meer diversiteit, meer inclusiviteit in het gehele vakgebied. En dan: De natuur verzorgen, huizen bouwen, gewassen verbouwen, aandacht voor de buurt: een samenleving (letterlijk) bouwen doe je samen. Daar waar je woont, in je regio. Daar ligt onze toekomst. De KNVI draagt daar haar steentje aan bij.
Wouter Bronsgeest, duo-voorzitter KNVI
Deze column is ook op de website van IP3 (een groep binnen IFIP) gepubliceerd. Je leest 'm hier in het Engels.
De column is ook verschenen in IP #8 (2e pagina).