Blog: Sociale technologische innovaties; we missen het persoonlijke contact nu we videovergaderen
Verrassend hoe snel wij met zijn allen zijn overgegaan naar thuiswerken. Van het ene op het andere moment vergaderen wij online, hebben we digitale events en geven scholen online onderwijs. Blijkbaar kan het! Ideaal zou je denken, maar toch heeft dit online communiceren niet onze voorkeur.
Verrassend hoe snel wij met zijn allen zijn overgegaan naar thuiswerken. Van het ene op het andere moment vergaderen wij online, hebben we digitale events en geven scholen online onderwijs. Blijkbaar kan het! Ideaal zou je denken, maar toch heeft dit online communiceren niet onze voorkeur.
Wij missen het directe contact, de interactie op de werkplek en bij de koffiemachine, het even snel iets vragen aan je collega en het grappen maken. Daarmee missen we ook het persoonlijke contact en soms ook de fysieke aanraking dat zo belangrijk is.
Zo zat ik vorige week in een onlinemeeting. Een deelnemer barstte in huilen uit: hij had net een recente scheiding achter de rug, moest zijn baan en kinderen tegelijk doen en mocht zijn moeder niet bezoeken in het verzorgingshuis. Het werd hem allemaal te veel.
Als voorzitter van de vergadering voelde ik me ongemakkelijk worden. Wat moest ik doen? Normaal loop je even uit de vergadering, haal je een glaasje water of leg je een tissue neer met een geruststellend schouderklopje. En nu zat ik daar, turend op mijn beeldscherm met 8 mensen die hetzelfde deden. Ik voelde me best machteloos.
Waarom heeft de technologie dit nog niet kunnen oplossen? Er zijn zo veel subsidieverstrekkers die een oproep doen voor sociale technologische innovaties. Het gebruik van socialtouchtechnologie en audio voor sociale virtuele nabijheid zou hier een oplossing voor zijn, maar deze technologie staat nog in de kinderschoenen.
Want hoe mooi zou het zijn als ik met socialtouchtechnologie deze deelnemer, die in huilen was uitgebarsten, even zou kunnen troosten. Bijvoorbeeld door met een haptische handschoen op afstand even een arm om hem heen slaan. Nog geweldiger zou het zijn als mensen van wie een geliefde of familie op dit moment op de IC ligt dergelijke technologieën tot hun beschikking hebben.
Ik ben van mening dat we slimmere en socialere innovaties nodig hebben om onlinevergaderingen goed tot hun recht te laten komen. Nu ben ik uitgeblust na een dag Skypen, Teamen of Zoomen. We houden niet van online-events en onlineclassrooms. Hoe zou het zijn als we dit rijker en socialer maken?
Ik denk dat we als IT-beroepsgroep meer gehoor moeten geven aan de oproepen voor sociale technologische innovaties.
Anita Bosman
Directeur Instituut ICT Hogeschool Utrecht & lid KNVI
Bron: Dit blog verscheen in AG Connect, mei 2020