Column: Wat bedoel je? - IT-methodes op de tegelvloer
Het zaadje voor een nieuwe vloer werd zo’n vijf jaar geleden geplant: men vond mijn 32 jaar oude kurkvloer ouderwets (legacy) en aan vervanging toe. De oriëntatie (audit) die daarop volgde bevestigde mijn idee dat de vloer nog prima voldeed. Vervangen werd pas urgent nadat recent de lak los ging laten (security issue) en ronduit lelijk werd (gebruikersvriendelijkheid).
Na (voor-) onderzoek besloot ik te gaan voor een geplakte PVC-vloer. Ik haalde proefplaten op (Proof of Concept) bij verschillende winkels, legde die in de woonkamer en nadat ik driemaal dezelfde uitkoos en ook mijn dochters (de klankbordgroep) het eens waren, besloot ik ervoor te gaan. De avond voor de uitgekozen leverancier (uitbesteding) kwam opmeten, belde mijn zus (Quality Assurance manager). Allereerst, zei zij, moest ik toch echt vloerverwarming nemen (extra functionele wens en userstory), want zij had er spijt van dat ze dat niet had gedaan. Verder was ze ontevreden over PVC omdat het toch krast (stabiliteit) door de hond. Ik wilde het advies van de QA naast me neerleggen.
Maar het verstand overheerst en toen bleek dat mijn leverancier ermee was gestopt èn ik hoorde dat PVC het nieuwe asbest is (duurzaamheid) besloot ik dat karma mij inhaalde. Na nieuw onderzoek (herijking), nu inclusief vloerverwarming, viel de keuze op tegels. Omdat je die niet mee naar huis mag nemen, moest de klankbordgroep mee op pad om te kiezen (site-visits). Na drie tegelhuizen besloot de klankbordgroep de keuze aan mij (product owner) over te laten (delegeren).
Ik besluit eerst een proef (pilot) te doen. Ik kies daarvoor mijn toilet, mooi afgerond project (sprint) en los onderdeel van de begane grond (epic story). De sloper, frezer, loodgieter en tegelaar komen (on premise) achter elkaar en het toilet ziet er na afloop spik en span uit. De rest van het huis ligt onder het stof van de verbouwing, maar dat mag de pret niet drukken. In de evaluatie (retrospective) blijkt dat het toilet niet representatief is, het is een klein apart hokje van waaruit het ruimtelijk effect van materiaal niet kan worden bepaald. Ook kan uit de pilot niet worden afgeleid of de vloerverwarming voldoende is als hoofdverwarming. De verwarming is nog niet aangesloten, dat kan pas als alles klaar is. Toch wordt de pilot positief afgesloten en wordt besloten verder te gaan. Terug kan ook eigenlijk niet meer (onomkeerbaar): de oude wc, het kurk en het wastafeltje zijn niet meer. Bovendien, ik ben best tevreden met het nieuwe toilet.
Ga ik in één keer door, op de manier als in de pilot beproefd, of pak ik het agile aan. Eerst de keuken bijvoorbeeld (userstory) of de gang, welke maar de meeste waarde toevoegt (agile gedachtegoed). Ik bespreek het met de werklui en die lachen mij nog net niet uit. Mevrouwtje, wij komen ieder voor zich maar één keer en doen onze klus: slopen, frezen, tegelen achter elkaar. Klaar na een ruime week (zeiden ze) en testen kan pas over een maand, als de tegellijm droog is en de verwarming langzaam aankan. En zo geschiedde. Maar het duurde vier weken, met veel berusting, geduld en zoeken naar oplossingen en nieuwe vaklui omdat het net even anders was of uitkwam (net een project).
Caroline Glasbergen, voorziiter KNVI IG Ethiek voor de informatieprofessional
Dit blog verscheen ook in AG Connect, nummer 3-2023.
Over de auteur
